Historia Kołkowa

OGÓLNE INFORMACJE O KOŁKOWIE

Kołków – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Michałów.

Nazwa wsi pochodzi od  nazwy rodu Kołków, który panował w tej okolicy w XVI wieku. 

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. W wieku XIX Kołków, wieś w powiecie pińczowskim, gminie i parafii Góry.

W 1827 r. było tu 8 domów i 45 mieszkańców. W 1881 roku wieś liczyła dziewięciu samodzielnych gospodarzy na 35 morgach ziemi. Teraz w Kołkowie znajduje się około 50 domów. Mieszkańcy Kołkowa często posługują się nazwami części wsi. Mi znane  jest 5 części wsi. Doły, Pagórek, Gościniec, Wymysłów ,Pod Lasem.

Kołków od północy sąsiaduje z Betlejem, od wschodu z Młodzawami Małymi, od zachodu z Górami, a od południa z Sadkówką.

Zabytki, oraz ciekawe miejsca na Kołkowie.

Figurki na Kołkowie:

Pierwsza figurka

 Przy tej figurce Matki Boskiej zazwyczaj rozpoczyna się poświęcenie pól. Z opowieści starszych ludzi wynika też, że dawno temu przy tej figurce odprawiane były majówki.

Druga figurka

Głowa figurki została odstrzelona w czasie II wojny światowej w 1939 roku. Głowy nie było wcale do czasu aż potomek fundatorów pan Henryk Zachariasz  zamówił ją u kamieniarza i przymocował na gipsie.
 Na figurce wyryte są dwa napisy.

Z tyłu:                                                               

"OFIARA 
JAN I AGNIESZKA 

ZACHARIASZOWIE

1924 r."

Z przodu:

"SŁODKIE SERCE
MARYI
BĄDŹ MOIM
RATUNKIEM"

Pomnik w Kołkowie

Pomnik postawiono na pamiątkę rozstrzelania w lesie w Polichnie mieszkańców Kołkowa. Z relacji mieszkańców wsi dowiadujemy się że było to prawdopodobnie dziewięć osób, mężczyzny, z których znamy tylko pięć nazwisk. Byli to:

Wites, Lipiec, Matura, Gręda oraz drugi Gręda.

Mieszkańcy wsi wspominają, że ludzi tych zabierano z prac polowych lub leśnych.

Spalony dom

Kiedyś w tym domu mieszkali ludzie, ale odkąd się spalił nie był odnawiany i został opuszczony. Do tej pory można zobaczyć w środku stare obrazy, jak i lustra. Dom ten można uważać za zabytek.

Plac zabaw

Plac ten zbudowany został w 2014 r.  Codziennie na ten plac przychodzą dzieci, aby się pohuśtać na huśtawce, czy aby pozjeżdżać na zjeżdżalni. Jest to w swoim rodzaju aktywność fizyczna.

Świetlica

Do niedawna jeszcze była nieocieplona, i nic nie można było w niej robić. Jednak zmieniło się to w latach 2015/2016, kiedy została odnowiona.Teraz znajduje się w niej chociażby stół do tenisa stołowego. Oprócz tego odprawiane są w niej np. komunie. Świetlica ta kiedyś pełniła funkcje szkoły, a garaże znajdujące się za nią należały do ochotniczej straży pożarnej.

Krzyż

Krzyż ten kiedyś był drewniany, ogrodzony drewnianym płotkiem, został wykonany przez Kazimierza Zaworę. Końcem lat 60-tych, początkiem lat 70-tych został wymieniony na metalowy. Metalowy krzyż został ufundowany przez Zygmunta Szymańskiego z okazji szczęśliwego powrotu z wojny. Został wykonany w Krakowie w Nowej Hucie. Przez dłuższy czas przy krzyżu nie było ogrodzenia. W 2009 roku Władysława Szymańska, żona Zygmunta, ufundowała nowy płotek do koła krzyża który mieszkańcom wsi służy do dnia dzisiejszego.

Stara studnia

Niestety studnia ta już nie funkcjonuje. Jest już dość stara. Często też wywieszane są na niej ogłoszenia. Myślę, że można ją zaliczyć do jednego z zabytków Kołkowa.

Przystanek

Na ten przystanek pięć dni w tygodniu przychodzi Dziewięcioro uczniów, aby czekać na autobus. Jeszcze kilkanaście lat temu ten przystanek nie istniał. Jest on dość dobrym miejscem na kilku osobowe zebrania.

      Stara Lipa

W czasie II wojny światowej, przy drodze leśnej koło Kołkowa rosła podwójna lipa, w której siedział Niemiec i codziennie spisywał wszystkich robotników. 

Oto kilka zdjęć lipy 

W Kołkowie znajduje się tez bunkier z czasów II Wojny Światowej

Na bunkrze wykryte są napisy:

"ZBUDOWANO 7.I.1943.
BUDOWALI
Józef Ślązak-komendant
Marian Borycki "Kruk"
Ludwik Borczyk
Tadeusz Grochal "Biały"
Mieczysław Korbas "Buła"
Tadeusz Ruski
Władek Ruski
Gienek Staszowski
Gustek 
Lolek
TU ZGINĘLI
13 II 1943
Franciszek Szwaja
Bolesław Skucha.

Szałas zrekonstruowany w 1980 r."

                Na bunkrze wyryta jest inna data, 8.I.1943 r. a ściany są z kamienia pińczowskiego.

A oto kilka zdjęć tego bunkra 

Patryk Michno- mieszkaniec Kołkowa, moderator strony o swojej miejscowości.